ándeuten
vt намяка́ць, ука́зваць; намяча́ць, абазнача́ць
das déutet nichts Gú- tes an — гэ́та нічо́га до́брага не праро́чыць
flüchtig ~ — бе́гла абмалява́ць
Ándeutung
f -, -en
1) намёк, абазначэ́нне
in ~en réden — гавары́ць намёкамі
2) прыкме́та, знак
Ándrang
m -s
1) напо́р; наплыў
2) штурхані́на, таўхані́на
ándrängen
1.
vi (an, gegen A) націска́ць, насяда́ць (на каго-н., на што-н.)
2.
vt (an A) прыціска́ць (да чаго-н.)
3.
(sich) то́ўпіцца; прыціска́цца
ándrehen
vt
1) прыкру́чваць
2) заво́дзіць (матор)
3) уключа́ць (святло, радыё)
ándre, ándere
a (ужываецца толькі ў скланяльных формах) другі́, і́ншы, насту́пны
únter ~m — сяро́д і́ншага, між і́ншым
nichts ~es — між і́ншым, у прыва́тнасці
ándringen
* vi (s)
1) наступа́ць, напіра́ць (на каго-н.)
2) мед. прыліва́ць (пра кроў)
ándringlich
a насто́йлівы; даку́члівы, назо́йлівы
ándrohen
vt (j-m) пагража́ць (каму-н.)
sie dróhen die Ánwendung von Gewált an — яны́ пагража́юць прымяні́ць сі́лу