ánstrengen
1.
vt напру́жваць, натамля́ць
éine Kláge [éinen Prozéss] ~ (gegen A) — юрыд. падава́ць ска́ргу (на каго-н.), узбуджа́ць спра́ву су́праць (каго-н.)
2. (sich) намага́цца, рабі́ць намага́нні
Ánstrengung
f -, -en напру́жанне, намага́нне
Ánstrich
m -(e)s, -e
1) афарбо́ўка; фа́рба
2) вы́гляд; адце́нне
éiner Sáche éinen günstigen ~ gében* — прадста́віць спра́ву ў прысто́йным све́це
ánstricken
vt надвя́зваць (панчохі і да т.п.)
Ánsturm
m -(e)s, -stürme ата́ка, шту́рм; на́ціск
ánstürmen
1.
vt напада́ць, атакава́ць
2.
vi імча́цца, не́сціся ві́храм
ánsuchen
vi (bei D um A) прасі́ць (каго-н. аб чым-н.)
Ánsuchen
n -s, - про́сьба, прашэ́нне
Antagonísmus
m -, -men антагані́зм, варо́жасць