Ánstoß
m -es, -stöße
1) штуршо́к; сты́мул
2) спарт. пача́так гульні́ (у футболе)
den ~ zu etw. (D) gében* — стаць ініцыя́тарам (чаго-н.)
~ errégen [gében, ver- úrsachen] — выкліка́ць абурэ́нне [рэ́зкую нязго́ду]
◊ der Stein des ~ es — ка́мень сутыкне́ння
ánstoßen
*
1.
vt
1) штурха́ць; падсо́ўваць, прысо́ўваць
die Gläser [mit den Glä- sern] ~ — чо́кацца
2) штурхану́ць, зачапі́ць (незнарок)
3) надстаўля́ць, надрабля́ць
2.
vi
1) (h, s) (an A) сту́кацца (аб што-н.); наляце́ць (на што-н.)
2) (h) (an A) межава́ць (да чаго-н.)
3) заіка́цца
mit der Zúnge ~ — шапялцвіць
ánstoßend
a суме́жны, сусе́дні
das ~e Zímmer — сусе́дні пако́й
ánstößig
a непрысто́йны, амара́льны; ва́рты асуджэ́ння
Ánstößigkeit
f -, -en амара́льнасць; непрысто́йнасць
ánstreben
1.
vt імкну́цца (да чаго-н.), дамага́цца (чаго-н.)
2.
vi (gegen A) праці́віцца (чаму-н.)
hoch ~ — высо́ка ме́рыцца [нацэ́львацца]
ánstreichen
*
1.
vt
1) афарбо́ўваць, фарбава́ць
2) адзнача́ць, падкрэ́сліваць
2.
(sich)
разм. фарбава́цца, ма́зацца
Ánstreicher
m -s, - маля́р; пагардл. пля́каль
ánstreifen
vi (an A) задзява́ць (за што-н.), кры́ху крана́цца (чаго-н.)