Verbum

ánbieten

*

1.

vt

1) прапано́ўваць

2) частава́ць

3)

ein Gefécht ~ — вайск. навя́зваць бой

2.

(sich) напро́швацца, прапано́ўваць свае́ паслу́гі

er bot sich mir an — ён прапанава́ў мне свае́ паслу́гі

ánbinden

*

1.

vt прывя́зваць

2.

vi (mit D)

1) завя́зваць знаёмства

2) пача́ць свары́цца (з кім-н.)

◊ éinen Bären ~ — зале́зці ў доўг

kurz ángebunden — рэ́зкі, няла́скавы, няве́тлівы

ánblasen

* vt

1) дзьму́ць (на што-н.); раздува́ць

2) разм. абла́яць (каго-н.); накрыча́ць (на каго-н.)

Ánblick

m -s, -e

1) по́зірк, по́гляд

2) від, відо́вішча

beim érsten ~ — на пе́ршы по́гляд

éinen schönen ~ bíeten* — дава́ць цудо́ўнае відо́вішча

ánblicken

1.

vt глядзе́ць, гля́нуць (на каго-н.)

2.

(sich) перагля́двацца, глядзе́ць (адзі́н на аднаго́)

ánblinzeln

vt глядзе́ць (на каго-н.) прыжму́рваючыся; падмо́ргваць (каму-н.)

ánbrechen

*

1.

vt надло́мваць; адкрыва́ць

eine Zigaréttenpackung ~ — адкры́ць [пача́ць] па́чак цыгарэ́т

2.

vi (s)

1) надло́мвацца

2) надыхо́дзіць

der Tag bricht an — дне́е

ánbrennen

*

1.

vt

1) абпа́льваць

2) падпа́льваць

2.

vi

1) запа́львацца, успы́хваць

2) падгара́ць

ánbringen

* vt

1) прыно́сіць, зано́сіць (што-н. куды-н.)

2) прымацо́ўваць, прыла́джваць, прыладко́ўваць

3) разм. збыва́ць з рук (тавар)

4) падава́ць прашэ́нне

5) размяшча́ць, прыладкава́ць

sein Geld ~ — (вы́гадна) палажы́ць свае́ гро́шы

6) нане́сці (рану)

Ánbruch

m -(e)s, -brüche

1) надло́м

2) пача́так, надыхо́д

bei ~ des Táges — на світа́нні [зо́л(а)ку, до́світку]