kéhrtmachen
аддз. vi
1) вайск. паваро́чвацца круго́м
2) пайсці́ наза́д; павярну́ць
Kéhrtwendung
f -, -en вайск., спарт. паваро́т (кругом); ав. разваро́т
kéifen
vi свары́цца, ла́яцца, крыча́ць
Keil
m -(e)s, -e клін
éinen ~ in (A) (éin)tréiben* — заклі́ньваць, забіва́ць клін (у што-н.)
éinen ~ in die gégnerischen Réihen tréiben* — раско́лваць шэ́рагі праці́ўніка
◊ ein ~ treibt den ánderen — ≅ клін клі́нам выбіва́юць
kéilen
1.
vt
1) заганя́ць клін; расшчапля́ць; разм. (ад)лупцава́ць
2) (für A) разм. вербава́ць (куды-н.)
2.
(sich)
1) (durch A) прабіва́цца, праціска́цца (праз што-н.)
2) бі́цца