Kégel
m -s, -
1) ке́гля
~ schíeben* — гуля́ць у ке́глі
2) ко́нус
◊ mit Kind und ~ — з усёй сям’ёю, з дзе́цьмі і жо́нкай
kégelartig, kégelförmig
a конусападо́бны
Kégelbahn
f -, -en ке́гельбан, пляцо́ўка [памяшка́нне] для гульні́ ў ке́глі
Kégelschnitt
m -(e)s, -e кані́чнае сячэ́нне
Kégelstumpf
m -(e)s, -stümpfe матэм. усе́чаны ко́нус