Klabáutermann
m -(e)s, -männer міф. дамаві́к (на караблі)
Klacks
m -es, - разм. гру́пка (людзей)
Kládde
f -, -n чарнаві́к, чарнавы́ сшы́так
kláffen
vi зе́ўраць, быць раскры́тым
Kláfter
m, n -s, -, рэдка f -, -n са́жань (дроў)
klágbar
a які́ падляга́е абска́рджанню
~ wérden (gegen A) — падава́ць ска́ргу (на каго-н.)
Kláge
f -, -n
1) юрыд. ска́рга
éine schríftliche ~ — іскава́я зая́ва
gégen j-n ~ erhében* — падава́ць ска́ргу на каго́-н.
éine ~ ánhängig máchen — узбуджа́ць ска́ргу [іск]
j-s ~ ábweisen* — адмо́віць [адказа́ць] каму́-н. у іску́
eine ~ auf sich berúhen lássen* — пакінуць ска́ргу без вы́нікаў
Verjährung éiner ~ — іско́вая да́ўнасць
2) плач, рыда́нне; нарака́нне
in láute ~n áusbrechen* — мо́цна распла́кацца