Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aädefghiklmnoöprstuüvwyz.
aäeioöuü.

Klo

n -s, -s разм. скар. ад Klosétt

Kloáke

f -, -n клаа́ка, сцёк для памы́яў, памы́йная [выграбна́я] я́ма

Klóben

m -s, -

1) цурба́н

2) тэх. блок

3) скаба́, гак

klóbig

1.

a

1) бясфо́рменны

2) нязгра́бны, гру́бы

2.

adv

sich ~ áusdrücken — няскла́дна выка́звацца

klomm

impf ад klímmen*

klópfen

1.

vt калаці́ць, біць

den Staub aus den Kléidern ~ — выбіва́ць во́пратку

Fleisch mürbe ~ — адбіва́ць мя́са

2.

vi сту́каць

es klopft — сту́каюць

j-m auf die Schúlter ~ — паля́паць [пало́паць] каго́-н. па плячы́

in die Hände ~ — пля́скаць у дало́ні

j-m auf die Fínger ~ — даць каму́-н па рука́х

an die Tür [an der Tür] ~ — сту́кацца ў дзве́ры; бі́цца, пульсава́ць

Klópfer

m -s, - калату́шка; выбіва́лка

Klops

m -es, -e біто́к, катле́та, фрыкадэ́лька

Klosétt

n -s, -e i -s) клазе́т, прыбіра́льня

Klóster

n -s, Klöster кля́штар, манасты́р