Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

klben

1.

vt кле́іць; нале́пваць

2.

vi (an D) прыліпа́ць (да чаго-н.)

der Leim klebt gut — клей трыма́е до́бра

an deser rbeit klebt viel Schweiß — над гэ́тай рабо́тай прыйшло́ся папаце́ць

an sinem Psten klben — трыма́цца за сваё ме́сца

j-m ine hrfeige ~ — груб. даць апляву́ху [по́ўху] каму́-н.

klben bliben

* vi (s) прылі́пнуць; разм. засе́сці, загра́знуць (дзе-н.)

Klber

m -s, -

1) хім. клейкаві́на

2) разм. клей

~ und Strber — кар’еры́ст

Klbezettel

m -s, - накле́йка

Klbmittel

n -s, - гл. Klebstoff

klbrig

a

1) лі́пкі, ліпу́чы

2) назо́йлівы

Klbrigkeit

f -

1) кле́йкасць, лі́пкасць

2) назо́йлівасць, надаку́члівасць

Klbstoff

m -(e)s, -e клей; вя́жучае рэ́чыва

klckern

vi неаха́йна е́сці; (за)квэ́цацца (пры ежы)

Klecks

m -es, -e кля́кса, пля́ма