Klöppel
n -s, -
1) язы́к [слю́ца] звана́
2) каклю́шка (для пляцення карункаў)
Klöppeléi
f -, -en
1) пляце́нне кару́нкаў (без pl)
2) пле́ценыя кару́нкі
klöppeln
vt пле́сці кару́нкі
Klöppelspitzen
pl пле́ценыя кару́нкі
klösterlich
a манасты́рскі, кля́штарны; перан. адасо́блены, ці́хі