kéilen

1.

vt

1) заганя́ць клін; расшчапля́ць; разм. (ад)лупцава́ць

2) (für A) разм. вербава́ць (куды-н.)

2.

(sich)

1) (durch A) прабіва́цца, праціска́цца (праз што-н.)

2) бі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)