Verbum

ánschicken

(sich) збіра́цца, ме́рыцца (што-н. рабіць)

er schíckte sich an zu géhen — ён збіра́ўся ісці́

ánschielen

vt касаву́рыцца (на каго-н.)

ánschimmeln

vi (s) пакрыва́цца цві́ллю

ánschirren

vt запрага́ць

Ánschlag

m -(e)s, -schläge

1) штуршо́к, уда́р (gegen A – аб што-н.)

2) аб’я́ва, афі́ша

3) зама́х; план, заду́ма

éinen ~ auf j-n máchen — рабі́ць зама́х на каго́-н.

4) каштары́с; ацэ́нка

in ~ bríngen* — уне́сці ў каштары́с

ánschlagen

*

1.

vt

1) прыбіва́ць, прымацо́ўваць

2) яб’яўля́ць

3) біць (у звон)

2.

vi (h, s)

1) (an A) вы́цяцца (аб што-н.)

2) зазвані́ць

3) забраха́ць

4) запе́ць (пра птушак)

5) падзе́йнічаць (пра лякарства); паўплыва́ць

die Wórte schlágen bei ihm nicht an — да яго́ сло́вы не дахо́дзяць

ánschlägig

a дыял.

1) вынахо́длівы

2) кары́сны

ánschleichen

* (sich) падпаўза́ць, падбіра́цца крадко́м

ánschließen

*

1.

vt

1) далуча́ць, падключа́ць

2) дадава́ць

2.

vi (s)

1) зачыня́цца (пра дзверы)

2) сядзе́ць у аблі́пку (пра вопратку); шчы́льна прыляга́ць

3) (an a) быць звя́заным (з чым-н.)

3.

(sich)

(D, an A) далуча́цца (да каго-н., да чаго-н.)

darf ich mich Ihnen ~ ? — мо́жна да Вас далучы́цца?

ánschließend

adv усле́д за…, пасля́

~ an die Sítzung — адра́зу пасля́ пасяджэ́ння