Ánbau
m -s, -ten
1) прыбудо́ва
2) выро́шчванне, развядзе́нне
ánbauen
vt
1) урабля́ць (поле); разво́дзіць; выро́шчваць
2) (an A) прыбудо́ўваць (да чаго-н.)
Ánbaufläche
f -, -n пасяўна́я пло́шча
Ánbaumöbel
n -s секцы́йная [камбіні́раваная] мэ́бля
Ánbauwand
f -, -wände збо́рная сце́нка (з мэблі)
ánbändeln
vi (mit D) разм. рабі́ць залёты, заво́дзіць ша́шні
Ánbeginn
m -s пача́так
vom (érsten) ~ — ад са́мага пача́тку
ánbehalten
* vt трыма́ць на сабе́, не здыма́ць з сябе́
den Mántel ~ — заста́цца ў паліто́
ánbeißen
*
1.
vt надку́сваць
2.
vi папа́сціся на кручо́к
der fisch beißt an — ры́ба то́ркае
ánbei, anbéi
adv пры гэ́тым, дада́ны; у дада́тку