Verbum

ánhalten

*

1.

vt спыня́ць, затры́мліваць

den Átem ~ — затаі́ць дыха́нне

2) (zu D) прывуча́ць (да чаго-н.)

2.

vi

1) спыня́цца, затры́млівацца

der Bus hält an — аўто́бус спыня́ецца

2) цягну́цца, до́ўжыцца

das Wétter wird ~ — надво́р’е пратрыма́ецца

3.

(sich)

(an D) трыма́цца (за што-н.)

ánhaltend

a праця́глы; трыва́лы

~er Béifall — праця́глыя апладысме́нты

Ánhalter

(per) ~ fáhren — разм. е́хаць на спадаро́жных машы́нах

Ánhaltspunkt

m -(e)s, -e пункт апо́ры [арыента́цыі]

ánhand

[an Hand]

prp (G) або, von (D) з дапамо́гай (чаго-н.), на падста́ве (чаго-н.)

~ von Unterlágen — на падста́ве дакуме́нтаў

Ánhang

m -(e)s, -hänge

1) дада́так

er hat gróßen ~ — у яго́ шмат прыхі́льнікаў

2) тк. sg сям’я́, сваякі́

ánhauen

* vt на(д)сяка́ць; пачына́ць се́кчы (лес)

ánhängen

*

I

vi (D)

1) трыма́цца (за каго-н., за што-н.)

2) быць адда́ным [ве́рным] (каму-н.)

II

1.

vt

1) ве́шаць, падве́шваць; начапля́ць

2) прыбаўля́ць

3) (j-m) навя́зваць (каму-н.)

j-m etw. ~ — памылко́ва прыпі́сваць каму́-н. што-н.

2.

vi (D)

1) быць уласці́вым

2) прытры́млівацца (чаго-н.)

einer Partéi ~ — быць прыхі́льнікам яко́й-н. па́ртыі

3.

(sich)

(an A) прыстава́ць, набіва́цца, навя́звацца (да каго-н.)

Ánhänger

m -s, -

1) прыхі́льнік

~ éiner Mánnschaf sein — спарт. бале́ць (за якую-небудзь каманду і да т.п.)

2) прычэ́п

3) ярлы́к

4) падве́ска

ánhängig

a юрыд. падсу́дны

einen Prozéss gégen j-n ~ máchen — заве́сці спра́ву супро́ць каго́-н.