Horn
n -(e)s, Hörner
1) рог (у розн. знач.)
j-m die Hörner stútzen — паабіва́ць каму́-н. ро́гі, збіць з каго́-н. пы́ху
2) ражо́к
ins ~ stóßen* — трубі́ць у рог
das ~ blásen* — ігра́ць на ражку́
Hórnhaut
f -, -häute
1) мед. рагава́я абало́нка (вока)
2) мазо́ль
hórnig
a гру́бы, цвёрды (як рог)
Horníst
m -en, -en гарні́ст, труба́ч
horrénd
a агро́мністы, страшэ́нны, неймаве́рны
Horst
m -(e)s, -e гняздо́ (драпежнай птушкі)