Ánhang
m -(e)s, -hänge
1) дада́так
er hat gróßen ~ — у яго́ шмат прыхі́льнікаў
2) тк. sg сям’я́, сваякі́
ánhauen
* vt на(д)сяка́ць; пачына́ць се́кчы (лес)
ánhängen
*
I
vi (D)
1) трыма́цца (за каго-н., за што-н.)
2) быць адда́ным [ве́рным] (каму-н.)
II
1.
vt
1) ве́шаць, падве́шваць; начапля́ць
2) прыбаўля́ць
3) (j-m) навя́зваць (каму-н.)
j-m etw. ~ — памылко́ва прыпі́сваць каму́-н. што-н.
2.
vi (D)
1) быць уласці́вым
2) прытры́млівацца (чаго-н.)
einer Partéi ~ — быць прыхі́льнікам яко́й-н. па́ртыі
3.
(sich)
(an A) прыстава́ць, набіва́цца, навя́звацца (да каго-н.)
Ánhänger
m -s, -
1) прыхі́льнік
~ éiner Mánnschaf sein — спарт. бале́ць (за якую-небудзь каманду і да т.п.)
2) прычэ́п
3) ярлы́к
4) падве́ска
ánhängig
a юрыд. падсу́дны
einen Prozéss gégen j-n ~ máchen — заве́сці спра́ву супро́ць каго́-н.
Ánhänglichkeit
f - адда́насць (чаму-н.), прыхі́льнасць (да чаго-н.)
ánhäufen
vt нагрува́шчваць, зва́льваць у ку́чу
Ánhäufung
f -, -en нагрува́шчванне; ку́ча