пясо́к
1. Сыпучыя крупінкі цвёрдых мінералаў (БРС).
2. Пясчанае месца; пясчаная неўрадлівая глеба; пясчаны бархан на полі (БРС). Тое ж пе́сак, пясчура́, пясчы́шча (Слаўг.), пясчуга́ (Слаўг., Стаўбц.).
□ ур. Пяскоў лог каля г. Гомеля (К., 1837), в. Пясочнае Кап.