падко́п, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. падкапа́ць (у 1 знач.) і падкапацца.
2. Падземны ход. План узадраць падлогу і зрабіць падкоп адпадаў. Колас.
3. часцей мн. (падко́пы, ‑аў); перан. Разм. Інтрыгі з мэтай пашкодзіць каму‑н. Падкопы імперыялістаў. □ А нарэшце, чаму.. [Гукану] здаецца, што запіска Яраша — нейкі падкоп пад яго, старшыню гарсавета? Яраш з суровай крытыкай выступаў на сесіі яшчэ гады два назад. Шамякін.
падко́пванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкопваць.
падко́пвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падкапацца.
2. Зал. да падкопваць.
падко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падкапа́ць.
падко́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкопваць — падкапаць.
падко́пны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падкопу (у 1 знач.). Падкопныя работы.
падко́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Падкоркавыя нервовыя цэнтры.
падко́ркавы, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца пад карой паўшар’яў галаўнога мозга. Падкоркавыя цэнтры.
падко́рм, ‑у, м.
Тое, што і падкормка. [Старшыня:] — Сарвеш ты мне надоі, Восіп Фёдаравіч, з такім падкормам. Шамякін.