Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падклеіць.

падкле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы; Р мн. ‑клеек; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падклеіць.

2. Тое, што падклеена, або тое, да чаго падклеена што‑н. Падклейка фуражкі. □ У другім месцы, пад разложыстым дубам, клятчатай падклейкай пярэсціў брызентавы плашч, побач ляжаў капялюш. Ракітны.

падкле́цце, ‑я, н.

Ніжні або падвальны (звычайна нежылы) паверх драўлянага дома, што выкарыстоўваецца для захоўвання чаго‑н.

падклёпванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падклёпваць — падкляпаць.

падклёпвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падклёпваць.

падклёпваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падкляпаць.

падклёпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкляпаць.

падклінава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падклінаваць.

падклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Падбіць клінамі. Падклінаваць бервяно.

падкліно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкліноўваць — падклінаваць.