Verbum

пачарсцве́ць, ‑ее; зак.

1. Стаць чэрствым — пра ўсё, многае. Усе булкі пачарсцвелі.

2. Стаць чарсцвейшым. Хлеб пачарсцвеў.

пачарці́ць, ‑чарчу, ‑чэрціш, ‑чэрціць; зак., што і без дап.

Чарціць некаторы час.

пачаса́ны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пачасаць ​¹.

пачаса́ны ​², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пачасаць ​².

пачаса́цца ​¹, ‑чашуся, ‑чэшашся, ‑чэшацца; зак.

Часацца некаторы час (гл. часацца ​¹).

пачаса́цца ​², ‑чэшацца; зак.

Абчасацца — пра ўсё, многае.

пачаса́ць ​¹, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак.

1. што і без дап. Часаць некаторы час (гл. часаць ​¹).

2. што. Пры дапамозе шчоткі, грэбеня і пад. ачысціць ад якіх‑н. прымесей усё, многае. Пачасаць лён. Пачасаць каноплі.

3. Разм. Хутка пайсці. [Стары:] — Там жа, за Ліпнякамі, будзе дарога паворана. А тут, па лубіне, я і пачашу, як па садзе... Ракітны.

пачаса́ць ​², ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

1. Абчасаць усё, многае. Зруб стары ўжо. Але калі з аднаго боку пачасалі бярвенне — ён як новы. Пташнікаў.

2. і без дап. Часаць некаторы час (гл. часаць ​²).

па́часкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пачаскаў. Пачаскавае валакно.

па́часкі, ‑аў; адз. няма.

Рэшткі, адходы пры часанні лёну, канапель і пад. Пяньковыя пачаскі.

пачасо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які вылічваецца або аплачваецца з разліку затрачанага часу. Пачасовая аплата.

па́чассе, ‑я, н., зб.

Тое, што і пачаскі.

пачастава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца.

Зак. да частавацца.