Verbum

пазажму́рвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Зажмурыцца — пра ўсіх, многіх.

пазажму́рваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак., што.

Зажмурыць — пра многіх. Пазажмурвалі дзеці вочы.

пазажыва́ць, ‑ае; зак.

Зажыць, загаіцца — пра ўсё, многае. Раны пазажывалі.

пазаземляро́бчы, ‑ая, ‑ае.

Які не адносіцца да земляробства. Пазаземляробчыя заработкі.

пазазе́мны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за межамі зямлі. Само шчасце трэба шукаць не ў нейкіх пазаземных прасторах, а на зямлі, сярод людзей. Лойка.

пазайздро́сціць, ‑рошчу, ‑росціш, ‑росціць; заг. пазайздросціў зак., каму-чаму і без дап.

Адчуць зайздрасць. Пазайздросціць чужому шчасцю. □ — Здорава вам пашанцавала, — пазайздросціў чалавек з вусікамі. — Рэдкі экземпляр. Хомчанка. [Антанюк:] — Ого! З шыкам жывеш! Можна пазайздросціць. Шамякін.

пазайма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Займацца некаторы час. Як бы ні быў заняты,.. [Туравец] стараўся вырваць адну-дзве гадзіны, каб пачытаць кнігу, пазаймацца. Мележ.

пазайма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Запоўніць сабою, заняць усё, многае. Усе двары пазаймалі прыезджыя людзі. Колас. // Узяць у сваё карыстанне, скарыстаць для сваіх мэт усё, многае.

2. Захапіць нейкую колькасць чаго‑н., нейкую прастору. Бацька праз людзей даведаўся, што ехаць нам цяпер можна толькі на станцыю Парафіянава, бо папярэднія нашы станцыі пазаймалі немцы. Дубоўка.

3. Ахапіўшы, пагнаць куды‑н. усіх, многіх. Пазаймаць кароў у статак.

4. Заняць каго‑н. чым‑н. некаторы час. Пазаймаць гасцей паўгадзінкі.

пазака́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Заказаць, даць заказ на ўсё, многае. Пазаказваць дзецям касцюмы.

пазаканапа́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Заканапаціць усё, многае. Пазаканапачваць усе шчыліны.