Verbum

паўрасплю́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Амаль расплюшчаны, не зусім расплюшчаны (пра вочы).

паўраста́ць, ‑ае; зак.

Урасці — пра ўсё, многае. Відаць, нялёгка вырываць, Што ўглыб карэннем паўрастала. Гілевіч. А чый дзе пляц, чыя хата? Цяжка было пазнаць старому. Бо паміж хат паўрасталі зеллем печышчы. Чорны.

паўрасчы́нены, ‑ая, ‑ае.

Амаль расчынены, не зусім расчынены.

паўро́блівацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Урабіцца — пра ўсіх, многіх.

паўро́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Урабіць усё, многае.

паўро́за, ‑ы, ж.

Абл. Матуз, шнур. [Ганна] ўбачыла раптам на падаконніку забытую сінюю паўрозу, якой спавівала Верачку апошнімі днямі. Мележ.

паўро́та, ‑ы, ж.

Палавіна роты як вайсковая адзінка, якая складаецца звычайна з двух узводаў.

паўро́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўроты. Паўротны камандзір. // у знач. наз. паўро́тны, ‑ага, м. Камандзір паўроты.

паўро́чны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца адпаведна колькасці ўрокаў, на кожны ўрок, за кожны ўрок. Паўрочныя планы. Паўрочная аплата.

паўрубе́ль, ‑бля, м.

Манета вартасцю ў пяцьдзесят капеек. Калі на стале зазвінелі грыўні, залатоўкі, саракоўкі і паўрублі, Садовіч ціха сказаў Лабановічу: — Давай, брат, папрабуем. Колас. — Вось што, хлопцы, — сказаў Алесь. — Пакіньце вы гэты паўрубель на снеданне. Караткевіч.