Verbum

паўпудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагою ў паўпуда. Паўпудовы шчупак.

паўпусты́, ‑ая, ‑ое.

Амаль пусты, но зусім пусты. У паўпустым вагоне трэцяга класа гарэлі дзве свечкі ў ліхтарах. Машара.

паўпусты́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўпустыні, з’яўляецца паўпустыняй. Паўпустынная раўніна.

паўпусты́ня, ‑і, ж.

Геаграфічная зона, якая па сваіх прыродных умовах з’яўляецца пераходнай паміж пустыняй і стэпам. Гэта быў не стэп, а хутчэй паўпустыня, дзе скрозь рэдкае травяное покрыва з палыну прасвечвала сухая глеба. Гавеман.

паўп’я́ны, ‑ая, ‑ае.

Трохі п’яны, нецвярозы.

паўрадко́ўе, ‑я, н.

Адна з дзвюх частак вершаванага радка, раздзеленага цэзурай.

паўразбу́раны, ‑ая, ‑ае.

Амаль разбураны, не зусім разбураны. У той час, калі Віця падыходзіў да паўразбуранага цаглянага будынка станцыі, у школе якраз празвінеў званок. Нядзведскі. У той дзень зранку пяцёра іх у паўразбураным начною бамбёжкай цэху выконвалі неўзарваную бомбу. Быкаў.

паўраздзе́ты, ‑ая, ‑ае.

Амаль раздзеты, не зусім раздзеты. Пакуль начальства знаёмілася са спісамі хворых, паўраздзетых людзей трымалі.. на двары шпіталя. «Полымя».

паўразя́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Разм. Трохі разяўлены (пра рот).

паўраскры́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі раскрыты, прыадкрыты. Ева стаіць воддаль, яе прыпухлыя вусны паўраскрыты, карыя вочы пабліскваюць хітравата і задзірліва. Асіпенка.