паўбіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Убраць усіх, многіх або ўсё, многае. — Наш валасны пісар, — казаў бацька, — вунь як жыве, зусім панам: дочак паўбіраў, сына ў горадзе ў гімназіі вучыць. Галавач.
паўбо́г, ‑а, м.
У антычнай міфалогіі — бажаство ніжэйшага разраду, а таксама герой, які заслужыў бессмяротнасць сваімі подзвігамі.
паўбо́кс, ‑у, м.
Мужчынская стрыжка, пры якой валасы з бакоў галавы і ззаду падстрыгаюцца машынкай.
паўбо́цікі, ‑аў; адз. паўбоцік, ‑а, м.
Боты з кароткай халявай. Апрануты .. [Кастусь] быў у сурдуцік, у бэжавыя нанкавыя панталоны і запыленыя паўбоцікі. Караткевіч.
паўбутэ́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.
Разм. Руская мера вадкасцей, роўная 0,3 л, якой карысталіся да ўвядзення метрычнай сістэмы.
паўбутэ́лькі, ж.
Палавіна бутэлькі. Паўбутэлькі вады.
паўбяды́, ж., у знач. вык.
Разм. Не вельмі вялікая бяда, не так дрэнна, не так страшна. [Васіль Іванавіч:] — Бачу я, што бяда ваша не такая яшчэ вялікая. Такая бяда, можна сказаць, паўбяды. Лынькоў. [Каршукоў:] — Думаў адно, а выйшла не так, як хацелася. Ну, ды гэта яшчэ паўбяды. Асіпенка.
паўвае́нны, ‑ая, ‑ае.
Часткова, амаль ваенны. [Сёмка] любіў апранацца акуратна, дбайна і заўсёды, як некалі ягоны бацька, адказны партыйны работнік, насіў паўваенную форму. Кавалёў.
паўвало́ка, ‑і, ДМ ‑лоцы, ж.
Уст. Былая мера зямлі, роўная палавіне валокі. — Я буду працаваць на той паўвалоцы зямлі, якую і буду прасіць вас пакінуць за мною... Чарот. Як бліжэйшыя сваякі, яны арандавалі Гарасімаву паўвалоку па чвэрці кожны. Чарнышэвіч.