парыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.
Рыпець некаторы час.
пары́раванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. парыраваць.
пары́равацца, ‑руецца; незак.
Зал. да парыраваць.
пары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
1. Адбіць (адбіваць) (удар; першапачаткова — у фехтаванні). Можа, фашысты пранюхалі, што нашы збіраюцца наступаць на вышыню 145, дык загадзя агнявым налётам, які толькі што скончыўся, хацелі парыраваць удар. Сабаленка.
2. перан. Абвергнуць (абвяргаць) (чые‑н. довады, нападкі і пад. ў спрэчках). У яго, і толькі ў яго руках самае новае, самае свежае, самае неабвержнае. Гэта будзе такі ўдар, якога ні сам Шэмет, ні хто з яго адвакатаў не здолее парыраваць. Лобан. — Пра што людзі захочуць паслухаць, пра тое і раскажу, — парыравала .. [Ліда] напады бацькі. Шамякін.
[Фр. parer.]
парысава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад парысаваць (у 1 знач.).
парысава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак.
Разм. Рысавацца некаторы час; пакакетнічаць. Настасся была красуня — чарнабровая, са смуглым тварам, быстрымі карымі вачыма, яна ведала сабе цану і любіла парысавацца. Гурскі.
парысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.
1. Пакрэсліць, пакрэмзаць усё, многае.
2. і без дап. Рысаваць некаторы час.
пары́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. да парыць.
парытэ́т, ‑у, м.
Спец.
1. Прынцып роўнасці і раўнапраўя бакоў пры разборы канфліктаў і пад.
2. Суадносіны валют розных краін у золаце.
[Ад лац. paritas, paritatis — роўнасць.]
парытэ́тнасць, ‑і, ж.
Спец. Уласцівасць парытэтнага. Парытэтнасць права.