Verbum

пара́дчык, ‑а, м.

Разм. Тое, што і дарадчык. У .. [Тураўца] было нямала памочнікаў і парадчыкаў. Мележ. [Гаспадыня:] — Ах, Канстанцін Сцяпанавіч, Канстанцін Сцяпанавіч! Не ўказчык я вам і нарадчык, але чую я сваім розумам: навошта вам гэтая служба? Лынькоў.

парадчэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які парадчэў, стаў радчэйшым.

парадчэ́ць, ‑эе; зак.

Тое, што і парадзець.

парады́гма, ‑ы, ж.

Спец. Табліца форм скланення або спражэння якога‑н. слова.

[Ад грэч. parádeigma — прыклад, узор.]

парады́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць парадыйнага. Парадыйнасць твора.

парады́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пародыі. Парадыйны жанр. // Які з’яўляецца пародыяй. Парадыйная літаратура.

парады́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто піша пародыі; аўтар пародый.

парады́чны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і парадыйны.

параённы, ‑ая, ‑ае.

Які праводзіцца, робіцца па раёнах. Параённая спецыялізацыя. Параённы ўлік пасяўной плошчы.

паража́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць, магчымасць быць паражоным чым.‑н. Паражальнасць тканак жывых арганізмаў.