Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

пападграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Падгрэбці ўсё, многае. Трэба было ўсюды пападграбаць шумавінне, пазвозіць яго на ферму, утаптаць у гной. Сачанка.

пападдзя́, ‑і, ж.

Разм. Жонка папа. Янка адказаў усё ў тым жа тоне: — Каму падабаецца поп, каму пападдзя, а каму папова дачка. Колас.

пападзіві́цца, ‑дзіўлюся, ‑дзівішся, ‑дзівіцца; зак.

Разм. Дзівіцца доўга. І зноў колькі пападзівіліся Ганька з Вараю: навошта было столькі пакояў аднаму папу! Васілевіч.

пападзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і нападраць.

пападзьму́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Дзьмухаць доўга, неаднаразова.

пападзьму́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і пападзьмухаць.

пападзю́к, ‑а, м.

Разм. Паповіч.

пападзя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Дачка папа. Што заробіць Эльза, шыючы сукенкі пападзянкам, тым толькі і жывілася з бацькамі. Гарэцкі.

пападка́свацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Падкасацца — пра многае або многіх.

пападка́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Падкасаць усё, многае. Пападкасваць калашыны штаноў.