Verbum

паабмало́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Абмалаціцца, кончыць малацьбу — пра ўсіх, многіх. Да гэтага часу людзі паабмалочваліся, толькі ў кагосьці аднаго гупаў на таку старасвецкі цапок. Чорны.

паабмаро́жвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абмарозіцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Людзі паабмарожваліся.

паабмаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абмарозіць што‑н. у многіх месцах; абмарозіць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабмарожваць шчокі. Паабмарожваць пальцы.

паабме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абмяняць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабменьваць рэчы. Паабменьваць коней.

паабме́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Абмераць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабмерваць участкі.

2. Разм. Мераючы або адважваючы што‑н., недадаць нейкую колькасць чаго‑н. усім, многім.

паабмо́твацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абматацца чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Паабмотвацца хусткамі.

паабмо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абматаць чым‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Паабмотваць ногі анучамі.

паабму́львацца, ‑аецца; зак.

Разм. Абмуляцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паабмульваліся коні. Паабмульваліся ногі.

паабму́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Абмуляць усё, многае. Паабмульваць плечы.

паабмыва́цца, ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абмыцца — пра ўсіх, многіх. Падарожнікі паабмываліся ў рэчцы.