Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

парфя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парфян. Парфянская культура.

•••

Парфянская страла гл. страла.

парцыён, ‑у, м.

Пэўная колькасць прадуктаў харчавання.

[Фр. portion.]

парцыённы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да парцыёну.

2. Які адпускаецца ў сталовых, рэстаранах па заказу, не прыгатаваны папярэдне. Парцыённыя стравы.

парцыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Частковы, які складае частку чаго‑н.

[Лац. partialis.]

парцье́, нескл., м.

Швейцар у гасцініцы.

[Фр. portier.]

парцье́ра, ‑ы, ж.

Занавеска з цяжкай тканіны на дзвярах або вокнах. Вялікія вокны залы былі напалову заценены цяжкімі шчыльнымі барвова-чорнымі парцьерамі. Новікаў. Тамаша вывелі ў суседні пакойчык і пасадзілі ля адчыненых дзвярэй, завешаных цяжкай чорнай парцьерай. Мядзёлка.

[Фр. portiére.]

парцье́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парцьеры. Парцьерная тканіна.

парцэ́ла, ‑ы, ж.

Невялікі зямельны ўчастак.

[Фр. parcelle — часцінка, невялікая доля.]

парцэлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., што.

Падзяліць (дзяліць) на малыя ўчасткі, парцэлы. Парцэляваць зямлю.

парцэля́рны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на парцэляцыі; малазямельны.