Verbum

парасціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расціснуць усё, многае (гл. расціснуць у 1, 2 знач.).

парасцяга́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парасцягаць.

парасцяга́цца, ‑аецца; зак.

Расцягнуцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

парасцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Расцягаць усё, многае або ўсіх, многіх. А яшчэ праз тры дні ўначы загарэлася новая хата, і, тушачы, вянцы парасцягалі па ўзгорку, аж да падмурка. Мікуліч. Ваўкі, калі гэта былі яны, часткова з’елі сваю здабычу на месцы, а часткова парасцягалі па логавах. В. Вольскі.

парасця́гваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парасцягваць.

парасця́гвацца, ‑аецца; зак.

Тое, што і парасцягацца.

парасця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і парасцягаць.

парасцяру́шваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парасцярушваць.

парасцяру́швацца, ‑аецца; зак.

Расцерушыцца — пра ўсё, многае.

парасцяру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расцерушыць усё, многае.