Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

паддо́следны, ‑ая, ‑ае.

Такі, на якім ці над якім праводзяцца розныя доследы. Паддоследная мыш. Паддоследнае поле.

паддра́жніванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паддражніваць — паддражніць.

паддра́жніваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да паддражніць.

паддражні́ць, ‑дражню, ‑дражніш, ‑дражніць; зак.

Разм. Падражніць злёгку, нядоўга; дражнячы, падбухторыць.

паддрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і чаго.

Надрукаваць дадаткова, яшчэ крыху.

паддруко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да паддрукоўваць.

паддруко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да паддрукаваць.

паддрэ́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, расце пад дрэвамі. Да змроку.. [Вэня] перабыў у лесе, стуліўшыся ў паддрэўным хмызняку. Чорны.

паддубо́вік, ‑а, м.

Грыб з жоўта-бурай шапкай, падобны на баравік.

паддува́ла, ‑а, н.

Адтуліна пад топкай, куды праходзіць паветра, якое падтрымлівае гарэнне. Адчыніць паддувала. □ Водсвет полымя цераз паддувала, цераз шчылінкі ў дзверцах падаў на падлогу пучкамі. Шамякін.