папрагніва́ць, ‑ае; зак.
Прагніць у многіх месцах.
папрагрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Прагрызці што‑н. у многіх месцах.
папрагу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Прагуляць, праматаць усё, многае. Пракопа забірае злосць на Марыніча: сам папрагульваў усё сваё дабро ды яшчэ насміхаецца, што ён, Пракоп, захаваў сваю маёмасць і ў калгас прыйшоў, як маладая з заможнага дому ў сям’ю свайго мужа. Колас.
папрадава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; зак., каго-што.
Прадаць усё, многае або ўсіх, многіх. Першыя пасляваенныя невялікія хаты змагароўцы папрабавалі ў суседні .. раён, а сабе замест іх збудавалі прасторныя дамы пад гладкі вугал. Нядзведскі.
папрадзёўбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Прадзяўбці што‑н. у многіх месцах або ўсё. многае.
папрадзіра́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Прадрацца пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Мяхі папрадзіраліся. Папрадзірацца праз калючы зараснік.
папрадзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Прадраць што‑н. у многіх месцах, прадраць усё. многае.
папра́духа, ‑і, ДМ ‑дусе, ж.
Уст.
1. Жанчына, якая займаецца ручным прадзеннем. Якая папрадуха пры кудзелі, такое палатно ў белі. З нар.
2. толькі мн. (папра́духі, ‑дух). Зборышча, якое наладжвала вясковая моладзь для таго, каб папрасці і павесяліцца. Дзяўчаты ходзяць днём адна да адной на папрадухі. Васілевіч.
папражына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Пражаць у многіх месцах; прагнаць многа чаго‑н. Жанчыны сярпамі папражыналі ў збажыне прагалы. Сабаленка.
папра́жыцца, ‑жыцца; зак.
1. Пражыцца некаторы час.
2. Пражачыся, згатавацца — пра ўсё, многае.