Verbum

папасві́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папасвістаць.

папа́свіцца, ‑пасецца і ‑пасвіцца; зак.

Пасвіцца некаторы час. Варанецкі лёгка саскочыў з сядла, паслабіў каню папругі і пусціў яго папасвіцца. Дуброўскі.

папа́свіць, ‑пасу, ‑пасеш, ‑пасе; ‑пасём, ‑пасяце, ‑пасуць і ‑пасу, ‑пасвіш, ‑пасвіць; ‑пасвім, ‑пасвіце; зак., каго-што.

Пасвіць некаторы час. — Глядзі толькі, не крыўдзі.. [каня], — паківаў пальцам конюх. — Удзень папасі з гадзіну, а потым напаі ў рэчцы. Якімовіч.

папасе́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папасядзець.

папасе́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Тое, што і папасеяць.

папасе́яць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., чаго.

Разм. Сеяць доўга, неаднаразова.

папа́ска, ‑і, ДМ ‑пасцы; Р мн. ‑сак; ж.

Прыпынак у дарозе для кармлення, яды; папас. Абозная папаска заўсёды была ў карчме на гасцінцы. Чорны. Луг пад раку ўсыпалі журавы. Асеў, відаць, вырай нанач на папаску. Пташнікаў.

папаскака́ць, ‑скачу, ‑скачаш, ‑скача; зак.

Разм. Скакаць доўга, неаднаразова.

папаска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папаскакаць.

папаскрэ́бваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і папаскрэбці.