Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а е ё і л н о р с т у ф х ч ш ы э ю я ’

а б в г д е ё ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш э ю я -.

панадло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і панадломваць.

пана́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць панаднага; прывабнасць.

пана́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што прыцягвае да сябе якімі‑н. якасцямі; прыемны, прывабны. Панадны выгляд. Панадны смех. □ Агрыпіне здавалася, што яна гэтай бяседы чакала даўно, чакала, як у нейкім ціхім, панадным сне. Пестрак.

панадпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Надпісаць усё, многае.

панадраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Надрэзаць што‑н. у многіх месцах, надрэзаць усё, многае.

панадрэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і панадразаць.

панадсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Надсячы ўсё, многае.

панадто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Надтачыць, зрабіць даўжэйшым усё, многае. Панадточваць вяроўкі.

панае́хаць, ‑едзе; зак.

Разм. Тое, што і панаязджаць. Скончылася вайна. У горадзе адкрыліся санаторыі, панаехалі курортнікі. Хомчанка. На вуліцу панаехала многа падвод — цэлы абоз. Ставер.

панажо́ўшчына, ‑ы, ж.

Разм. Бойка, у якой прымяняюцца нажы. Прычынай забойства [у амерыканскіх тэлевізійных фільмах] звычайна з’яўляецца прага да нажывы або прыгожая дзяўчына, з-за якой вядзецца перастрэлка ці панажоўшчына. Філімонаў.