пазавя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Завязаць усё, многае. Пазавязваць вузлы. Пазавязваць гальштукі. □ [Тварыцкі] схаваўся ад таварыша за ложак, нагнуўся, .. пераклаў з аплеценага гаршка залатыя манеты ў некалькі хустачак, пазавязваў і параспіхаў па кішэнях. Чорны.
пазага́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Загадзіць усё, многае. [Агата:] — Зноў недзе ўскочыў [сабачка] у памыі.. Зноў усё пазагаджваеш у сенцах. Чорны.
пазагалакты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, адбываецца і г. д. за межамі Галактыкі. Пазагалактычныя сістэмы.
пазаганя́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
Загнаць куды‑н. усіх, многіх або ўсё, многае. [Лівень] пазаганяў у хаты людзей і, як бы нацешыўшыся, аціх. Асіпенка. Цімох Сымонавіч на ўсякі выпадак схапіў у рукі дубальтоўку і пазаганяў на месца патроны. Дубоўка.
пазаганя́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.
Разм. Заганяць, замарыць усіх, многіх. — Коней.. пазаганялі да таго, што на іх страшна было паглядзець. Скрыган. — Вот ты, Пятро, дзень і ноч ірвеш, баб сваіх пазаганяў, а як жывеш? Навуменка.
пазагара́цца, ‑аецца; зак.
1. Загарэцца, пачаць гарэць — пра ўсё, многае. Пазагараліся хаты. □ Пазагараліся кастры, ад іскры полымя гарыць. Дубоўка.
2. Пачаць свяціцца, блішчаць — пра ўсё, многае. Пазагараліся ліхтары на вуліцах. Пазагараліся зоркі на небе.
пазагара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. Загараць некаторы час. Пасля трывог і паходаў прыемна было выкупацца ў моры, паляжаць на цёплай гальцы і пазагараць. Бачыла. // перан. Разм. Пачакаць некаторы час. Аказваецца, варожая авіяцыя разбурыла мост праз раку. — Прыйдзецца пазагараць, пакуль пантоны павядуць, — паведаміў шафёр, які паспеў пабываць на беразе. «Звязда».
2. Загарэць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Дзеці яшчэ больш, чым дарослыя, пазагаралі і ад загару, і ад пылу зусім чорныя.
пазагаро́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Загарадзіцца — пра ўсіх, многіх. Пазагароджвацца частаколам.
пазагаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Загарадзіць усё, многае. Пазагароджваць сады. Пазагараджваць дарогі.
пазагарто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Загартаваць усё, многае. Пазагартоўваць сякеры.
пазагіна́цца, ‑аецца; зак.
Загнуцца — пра ўсё, многае. Вугалкі [кнігі] пазагіналіся, дэрмацін у многіх месцах працёрся, знізу цямнела пляма. Даніленка.