Verbum

паныра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Ныраць (у 1, 2 знач.) некаторы час.

паны́ць, ‑ныю, ‑ныеш, ‑ные; зак.

Ныць некаторы час. Зуб паныў і сціх. □ Паные сэрца, пройдзе час, З другой сустрэнуся дзяўчынай. Свірка.

паню́х, ‑у, м.

У выразе: ні за панюх табакі — тое, што і ні за нюх табакі (гл. нюх).

паню́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Зак. да нюхацца.

паню́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Зак. да нюхаць (у 1, 2 знач.).

паню́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Невялікая колькасць табакі, разлічаная на адзін нюх.

па́ня, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і пані. Пан, аддаўшы загад аканому, ехаў з паняю баляваць у бліжэйшы маёнтак. Чарот.

паняве́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Няпэўны стан, сумненне, нерашучасць. У гэтым пісьме.. [Ганна] сумысля націскала на сваю трагедыю, на слёзы, на горыч паняверкі і расчаравання. Чорны.

паняво́лі, прысл.

Насуперак жаданню, па неабходнасці. — Паняволі будзеш пасціць, калі ў кубле пуста. Чарнышэвіч. [Марыля:] Як бы там сабе ні было, а нам трэба думаць, як далей жыць. Паняволі мусім сабе даваць якую раду. Купала.

панядзе́лак, ‑лка, м.

Першы дзень тыдня пасля нядзелі.