Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падгно́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгнаіць.

падго́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгадзіць.

падго́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падгаіць.

падго́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгойваць — падгаіць.

падго́йвацца, ‑аецца.

Незак. да падгаіцца.

падго́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгаіць.

падго́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падгаліць.

падго́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падгаліцца.

2. Зал. да падгольваць.

падго́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгаліць.

падго́н, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падагнаць (у 1, 2 і 4 знач.).

2. Спец. Парода кустоў і дрэў, якія хутка растуць і паскараюць рост павольнарастучых дрэў, а таксама парода ніжэйшага яруса лесанасаджэнняў. Ад дарогі і аж да самага Скумаўскага лесу цягнуліся радкі бульбы, за ёю, як лясны падгон, стаяў маліннік. Дуброўскі.