Verbum

панакрыва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Накрыцца чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Панакрываліся [мы з Віцем] коўдрамі, прытуліліся плечукамі. Місько.

панакрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Накрыць усё, многае або ўсіх, многіх. Панакрываць дзяцей. Панакрываць сталы. □ Тыя, хто быў перасяліўся на хутары раней, цяпер ужо абладзіліся, панакрывалі неяк саломай будынкі. Галавач.

панаксамі́т, ‑у, М ‑міце, м.

Тонкі аксаміт з бліскучай паверхняй, якая атрымліваецца ў выніку начосу ворсу ў адзін бок. [Таццяна:] — Скажыце, Зіна, мне будзе да твару чорны панаксаміт? Васілёнак.

[Ад фр. panne — сорт матэрыі, які нагадвае аксаміт і слова аксаміт.]

панаку́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і панакупляць. [Гушка:] — Людзі просяць калёсы нарабіць, абадоў панакуплівалі. Чорны.

панакупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

Накупіць многа чаго‑н. Настаўніца панакупляла ўсякіх падарункаў. Мурашка. Яшчэ студэнтам.. [Мікалай] на сваю стыпендыю панакупляў саджанцаў яблынь. Сіпакоў.

панаку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Накурыць у многіх месцах, у вялікай колькасці.

панаку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Накусіць усё, многае.

панала́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Наладзіць усё, многае. Паналаджваць машыны. Паналаджваць музычныя інструменты.

панала́зіць, ‑зіць.

Разм. Налезці куды‑н. у вялікай колькасці. Паналазіла мурашак у торбу.

паналато́шваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак., што і чаго.

Разм. Налаташыць многа чаго‑н. Лотаці цяпер колькі хочаш. Грышка з Анюткай і Маняй, мусіць, паналатошвалі ўжо цэлыя пукі. Васілевіч.