Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а е ё і о у ы э я ’

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ф х ц ч ш я .

выдзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выдзьмуць.

выдзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдзіраць — выдраць.

выдзіра́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выдрацца.

2. Зал. да выдзіраць.

выдзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выдраць.

вы́дзьмуханы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выдзьмухаць.

вы́дзьмухаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дзьмухаючы, выдаліць адкуль‑н. пыл, парушыны і пад. Выдзьмухаць брытву. // Дзьмухаючы на вуголле, выклікаць з’яўленне полымя. Выдзьмухаць агонь.

выдзьму́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдзьмухваць — выдзьмухаць.

выдзьму́хвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выдзьмухваць.

выдзьму́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выдзьмухаць.

вы́дзьмуць, ‑му, ‑меш, ‑ме; зак., што.

1. Выдаліць моцным струменем, плынню паветра. Вятры выдзьмулі пясок на ўзгорках. Выдзьмуць дым скразняком. □ Вецер выдзьмуў з нечай цыгаркі зыркія іскрынкі, падхапіў іх і разнёс. М. Стральцоў.

2. Вырабіць што‑н. шляхам выдзімання (у 2 знач.). Выдзьмуць бутлю.