Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

пада́гра, ‑ы, ж.

Захворванне суставаў і тканак у выніку парушэння абмену рэчываў.

[Лац. podagra.]

падаграва́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для падагравання чаго‑н. Падагравальнік вады.

падаграва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падагравання. Падагравальнае прыстасаванне.

падаграва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падаграваць.

падаграва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падагрэцца.

2. Зал. да падаграваць.

падаграва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падагрэць.

пада́грык, ‑а, м.

Разм. Хворы на падагру.

падагры́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да падагрык.

падагры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падагры, падагрыка. Падагрычны хворы.

падагрэ́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падагрэць.