Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

паўшто́ф, ‑а, м.

Уст. Бутэлька, якая змяшчае палавіну штофа (гарэлкі).

паўшчува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Маральна падзейнічаць на каго‑н., зрабіць вымову; падакараць. — Зноў ты на ражон лезеш, — паўшчуваў Паўліну Сахрон. Сачанка.

паўшчэ́млівацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Ушчаміцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

паўшчэ́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Ушчаміць усіх, многіх або ўсё, многае.

паўшэ́пт, ‑у, М ‑пце, м.

Нягучная гаворка, амаль шэпт. Хутка начальніцкі гнеў улёгся, і тады пачуўся паўшэпт дзядзькі Косці: — Заўтра чакаецца налёт савецкай авіяцыі на вузел... Шчарбатаў.

паўэскадро́н, ‑а, м.

Палавіна эскадрона як вайсковая адзінка.

паўяда́цца, ‑аецца; зак.

Уесціся — пра ўсё, многае. Шырокія плешачкі цвікоў-ганталёў аж паўядаліся ў тоўстую фанеру. Сабаленка.