Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падво́чнічны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пад вачніцамі, ніжэй вачніц. Падвочнічныя залозы.

падво́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад вокам, ніжэй вока. Падвочныя мяшкі.

падво́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвашчыць.

падво́шчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да надвошчваць.

падво́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвашчыць.

падву́снікі, ‑аў; адз. падвуснік, ‑а, м.

Валасы па вуглах губ, якія з’яўляюцца прадаўжэннем вусоў. Адпусціць вусы з падвуснікамі.

падву́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвучыць.

падву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падвучыцца.

2. Зал. да падвучваць.

падву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвучыць.

падвучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.

Разм. Павучыцца дадаткова; павысіць сваю кваліфікацыю. Падвучыцца англійскай мове. □ Правучыўшы пяць гадоў дзяцей у Ясенеўцы, захацеў я і сам падвучыцца. Васілевіч. [Сцяпан:] — Узялі мяне ў дзіцячы дом, падвучыўся я там, а потым і мара мая збылася — стаў трактарыстам. Бяганская.