надшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да надшыць.
надшы́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надшыць.
надшы́ўка, ‑і, ДМ ‑шыўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надшыць.
2. Тое, што надшыта. Надшыўка на сукенцы.
надшы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., што.
Прышыўшы што‑н. да чаго‑н., зрабіць даўжэйшым. Надшыць прасціну. // Прышыць што‑н. да чаго‑н. Надшыць кавалак матэрыі.
надыме́ць, ‑міць; зак.
Напусціць многа дыму. Надымела лучына ў хаце.
надымі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Навыпускаць многа дыму. Грубка надыміла.
2. чым і без дап. Напусціць многа дыму. У гутарцы [мужчыны] так надымілі люлькамі, што і галоў не было відаць. Колас.
надысці́, надыду, надыдзеш, надыдзе; пр. надышоў, ‑шла, ‑шло; заг. надыдзі; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Настаць, пачацца, наблізіцца. Надышоў вечар. Надышло свята. Надышоў канец змены. □ Калі надышла залацістая восень, Рыгорку завялі ў школу. Колас.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ахапіць, авалодаць. Зноў надышоў страх. Галавач.
3. Разм. Прыйсці, з’явіцца куды‑н. Так і ляжалі, сцякалі крывёю маці і сын, пакуль не надышлі суседзі, не завезлі ў бальніцу. Арабей. // Прыбыць на месца прызначэння; быць дастаўленым. Поезд надышоў у час. □ [Следчы:] — Едзьце, сябры, зараз у Азярышча. Можа, за гэты час туды надышлі якія весткі. Пестрак. // Насунуцца, закрыць неба. Надышлі хмары.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разм. З’явіцца, узнікнуць (пра думкі, успаміны і пад.). Надышло рашэнне.
нады́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., чым і без дап.
Уволю, многа падыхаць. Макар доўга ляжаў, дыхаючы парнай зямлёю, і ніяк не мог надыхацца. Асіпенка.
нады́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. Нагрэць паветра дыханнем. Надыхаць у пакоі.
2. Дыхнуць некалькі разоў на што‑н. Надыхаць на люстра. Надыхаць на шкло. // што. Разм. Дыхаючы, адтаяць. Надыхаць кружочак на замёрзлым шкле.
надыхо́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Дзеянне паводле дзеясл. надыходзіць — надысці (у 1 знач.).