пазітыві́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пазітывізму, пазітывіста.
пазітыві́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пазітывізму, пазітывіста.
пазіты́ў, ‑тыва,
Здымак з негатыва, на якім светлыя і цёмныя часткі адпавядаюць іх сапраўднаму размеркаванню ў рэчаіснасці;
[Ад лац. positivus — дадатны.]
пазіты́ўнасць, ‑і,
Уласцівасць пазітыўнага.
пазіты́ўны 1, ‑ая, ‑ае.
1. Які заснаваны на фактах, на вопыце.
2. Дадатны;
пазіты́ўны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пазітыва.
пазіхаце́ць, ‑хаціць;
Зіхацець нейкі час.
пазіцы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пазіцыі (у 2, 5 знач.).
пазі́цыя, ‑і,
1. Месцазнаходжанне каго‑, чаго‑н.
2. Месца распалажэння войск, вайсковых груп у баі.
3. Палажэнне, пастава цела; поза.
4.
5. Размяшчэнне (пра фігуры ў шахматах, шашках і інш.).
•••
[Ад лац. positio.]
пазлава́цца, ‑злуйся, ‑злуешся, ‑злуецца; ‑злуёмся, ‑злуяцеся;
Злавацца некаторы час.
пазлава́ць, ‑злую, ‑злуеш, ‑злуе; ‑злуём, ‑злуяце;
1.
2. Тое, што і пазлавацца.
пазла́зіць, ‑злазіць; ‑злазім, ‑злазіце, ‑злазяць;
1. Злезці адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх.
2.
3.