Verbum

насці́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які будуецца як насціл. Насцільная дарога.

2. Спец. Які рухаецца амаль паралельна паверхні зямлі на невялікай вышыні (пра палёт куль, снарадаў і пад.). Насцільны агонь.

3. Спец. Які ідзе амаль па прамой лініі, плаўны. Насцільны скачок.

4. Абл. Які падае шчыльна (пра дождж). Росна. Золка. Пад ранак Выпаў дожджык насцільны. Калачынскі.

насці́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па насціланню чаго‑н. Насцільшчык пуці.

насці́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да насцільшчык.

насціртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., чаго.

Засціртаваць многа чаго‑н., нарабіць многа сціртаў.

насцэ́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Сцадзіць у вялікай колькасці.

насцяба́ны і насцёбаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад насцябаць, насцёбаць.

насцяба́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і насцёбацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Уволю пасцябаць сябе чым‑н. Насцябацца венікам у лазні.

2. Груб. Напіцца п’яным.

насцяба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і насцёбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Набіць, нахвастаць. Насцябаць дубцом па нагах.

насця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Сцягнуць у вялікай колькасці. Мы насцягвалі ў лаўжы рознага ламачча .. і паскладалі яго так, каб яно было відно з паветра. Сабаленка.

насцяка́ць, ‑ае; зак., чаго.

Сцячы ў вялікай колькасці. Насцякала многа вады.