надсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да надсячы, надсекчы.
надсяме́йства, ‑а, н.
Спец. Сістэматычная адзінка, якая аб’ядноўвае групу сямействаў ўнутры атрада. Надсямейства кошак.
надсячы́ і надсе́кчы, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце; пр. надсек, ‑ла; заг. надсячы; зак., што.
Рассячы трохі, не да канца. Надсячы дошку. Надсячы палена.
на́дта, прысл.
1. Звыш меры, празмерна. Таргаваліся, таргаваліся [купцы], ды ніяк не могуць у цане сысціся: пан, бач, скупы быў і надта даражыўся. Якімовіч. Здаралася не раз, што есці надта хацелася, а мамка не прыносіла. Ядвігін Ш.
2. Вельмі, у вялікай ступені. Святланку гэтыя дні.. [бабуля] не выпускала на вуліцу, бо быў надта моцны мароз. Юрэвіч.
•••
Не надта (што) — не вельмі, так сабе.
надтачы́ць 1, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.
1. Крыху, збольшага стачыць (на станку, тачыле і пад.). Надтачыць зубіла. Надтачыць жалязка рубанка.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прагрызці, праесці што‑н. зверху, збоку, не да канца; надтачыць. Шашаль надтачыў бэльку.
надтачы́ць 2, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.
Прышываннем, надвязваннем, надстаўкай і пад. зрабіць даўжэйшым. Надтачыць вяроўку. Надтачыць бервяно. □ Як ні цяжка было зноў знайсці першы канец проваду, але ўсё ж у мяне хапіла сіл зрабіць гэта, а пасля надтачыць провад і злучыць абодва канцы. Марціновіч. // перан. Разм. Зрабіць большым, падоўжыць. Зімовы дзень такі кароткі, што хоць ты яго надтачы. Сабаленка. Жыццё ж у чалавека адно. Тую частку, што выдаткаваў на абходныя шляхі, не надточыш. Карпаў.
надто́чаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надтачыць 1.
надто́чаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надтачыць 2.
надто́чванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надточваць 1 — надтачыць 1.
надто́чванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надточваць 2; надточка (у 1 знач.).
надто́чвацца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да надточваць 1.
надто́чвацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да надточваць 2.
надто́чваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да надтачыць 1.
надто́чваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да надтачыць 2.
надто́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надтачыць 2.
2. Тое, што і надстаўка (у 2 знач.). Мае хвацкія аўчынкі: з аднае могуць выйсці плечы без надточак. Баранавых.