надто́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надтачыць 2.
2. Тое, што і надстаўка (у 2 знач.). Мае хвацкія аўчынкі: з аднае могуць выйсці плечы без надточак. Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)