Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

нафтагазано́снасць, ‑і, ж.

Спец. Наяўнасць нафты і прыродных газаў у геалагічных адкладах.

нафтагазано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае нафту і прыродныя газы, багаты на нафту і прыродныя газы (пра геалагічныя адклады).

нафтагіга́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Буйное нафтаперапрацоўчае прадпрыемства. Партрэты будаўнікоў Полацкага нафтагіганта.

нафтаздабыва́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да здабычы нафты. Нафтаздабываючая прамысловасць.

нафтаздабы́тчык, ‑а, м.

Работнік пафтаздабываючай прамысловасці.

нафтаздабы́ча, ‑ы, ж.

Здабыча нафты.

нафтала́н, ‑у, м.

Лячэбная нафта, якая здабываецца ў Азербайджанскай ССР. // Лякарства, прыгатаванае з гэтай нафты.

нафтала́нны, ‑ая, ‑ае.

У склад якога ўваходзіць нафталан. Нафталанная мазь.

нафталі́н, ‑у, м.

Белае крышталічнае рэчыва з рэзкім пахам, якое здабываецца пераважна з каменнавугальнай смалы і выкарыстоўваецца для вырабу фарбавальных, узрывальных рэчываў, а таксама для барацьбы з моллю.

[Ад грэч. náphtha — нафта.]

нафталі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нафталіну. Нафталінавы пах.