нафталі́н, ‑у,
Белае крышталічнае рэчыва з рэзкім пахам, якое здабываецца пераважна з каменнавугальнай смалы і выкарыстоўваецца для вырабу фарбавальных, узрывальных рэчываў, а таксама для барацьбы з моллю.
[Ад грэч. náphtha — нафта.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)