нанпарэ́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нанпарэлі; набраны, надрукаваны нанпарэллю.
на́нсук, ‑у, м.
Тонкая баваўняная тканіна, падобная на льняную, з якой шыюць бялізну. Прасціна з нансуку.
[Фр. nansouk.]
на́нсукавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нансуку. Нансукавая тканіна. // Прызначаны для вырабу нансуку. Нансукавы цэх. // Зроблены з нансуку. Нансукавая бялізна.
наню́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Уволю, многа панюхаць. Нанюхацца тытуню. // Многа панюхаўшы, дайсці да стану хваравітасці або ап’янення. Нанюхацца эфіру. Нанюхацца опіуму.
наня́ньчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Разм. Многа, доўга паняньчыцца, паняньчыць.
нанясе́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. нанесці (у 5, 6 знач.).
наня́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад наняць.
2. у знач. прым. Які выкарыстоўваецца згодна з умовамі найму. Нанятыя рабочыя. Наняты дом.
наня́цца, наймуся, ноймешся, ноймецца; заг. найміся; зак.
Паступіць на працу па найму. Разам з усімі наняўся на работу адзін чалавек нейкага няпэўнага выгляду. Чорны. Трэба было зарабляць на хлеб, і Кірыла наняўся пасвіць свіней. Паслядовіч.
наня́ць, найму, ноймеш, нойме; заг. наймі; зак., каго-што.
1. Прыняць на работу, узяць для выканання якіх‑н. паслуг на пэўных умовах. Наняць рабочых. Наняць адваката. □ Наняў.. [гаспадар] старога цесляра і пачаў выбіраць месца для дома. Якімовіч. Вяселле Янушак спраўляў багатае... Наняў славутую на ўсю акругу .. духавую музыку. Дайліда.
2. Зняць за плату для часовага карыстання. Наняць кватэру. Наняць залу. □ Кінуў Арцём парабкоўства, наняў хатку. Бядуля. // Узяць за плату для пераезду, перавозкі. Наняць машыну. Наняць коней.